A opinião de ...

La Pruma Braba

Era ua beç
un lhobico buono
al que maltratában
todos ls cordeiros.
José Agustín Goytisolo
 

Rezones de spácio nun mos deíxan qu’acabemos hoije la cunta ampeçada na semana passada. Ls nuossos leitores teneran assi qu’ajuntar las pieças para tener anteira la cunta de la “serpiente angasgada”.
La stória ye al redor d’un caçador qu’ancontra ua serpiente “angasgada” debaixo d’ua piedra. La coluobra pediu-le para que la tirasse dalhi. I el, pronto a dar ua mano, assi fizo. Mas ua beç lhibre, la serpiente dixo-le que tenie que l comer pois staba cun muita fame porque yá siete anhos qu’eili staba i nun comie. L caçador pediu-le anton que le deixasse tomar trés cunseilhos: un cun l burro, outro cun l perro i outro cun la raposa. La serpiente aceitou. Ls dous purmeiros dezírun-le que nada podien fazer. Quando éran nuobos inda sabien algo mas agora, bielhos, yá naide ls respeitaba. Mas la raposa, que ye mui spierta, arranjou ua manha para librar l caçador…
Eiqui queda mais un cachico de la cunta.
I diç assi:
— You yá sou mui bielho, you yá sou mui bielho i yá nun sou para te dar cunseilhos que yá solo stou eiqui a spera de la muorte, pacendo algo nestas eiras.  You quando staba nuobo era un burro mui bun cargueiro: traie uas cargas buonas al miu patron, i dában-me buona raçon.  Agora, quei?!  Agora atirórun comigo para este balhe, solo stan a spera que you muorra, portanto nun sei l cunseilho que te hei-de dar?!  Anton qu’era l cunseilho?
Diç:
— Olha, ancuntrei la serpiente, andaba a caça i ancuntrei la serpiente angasgada nua peinha i agora dixo-me que nun me comie i agora diç-me que me querie comer.  I agora sei alhá, tu que me dizes?
— You que quieres que te diga home!  You cumo te cuntei, era un burro bien cargueiro, mas agora yá nun sou naide, tenerás que te deixar comer...
Alhá fui l home a saber de l perro.
Ancuntrou-lo, comendo nua burra, nuns uossos, muorta i diç assi, diç:
— Á perro, you querie tomar un cunseilho cuntigo.
— I you que quieres que cunseilho te dé?  You nun sei que cunseilho te hei-de dar?
Diç:
— Olha, ancuntrei, andaba a caça i ancuntrei la serpiente angasgada nua peinha i diç que nun me comie, agora diç que yá siete anhos que nun comie i agora que me quier comer i agora tu que me dizes?
— You que te hei-de dezir?  Olha, you era un perro mui caçador i l patron tratába-me mui bien.  Agora yá nien caço nien fago nada, que quieres que you te diga?  Tenerás que te deixar comer...
Alhá fui l home zacaçoado de la bida, alhá fui a saber de la raposa.  Chegou i diç assi, de longe, la raposa cun un pie alebantado i outro...
Diç:
— Á raposa, ben acá, chega-te a mi que te quiero pedir un cunseilho.
— A mie?!  A mie nun piedas cunseilhos!!  I se te quieres achegar a mie atira cun esse canho furado, que senó nun t’arrimas a mi.
L home tubo que atirar cun la spingarda.  Atirou cun la spingarda, alhá se arrimou anton a eilha.  Diç:
— Cunta alhá caçador, cunta alhá!
I diç assi, diç:
— Olha, andaba a caça i ancuntrei la serpinete angasgada nua peinha.  Agora diç que nun me comie, agora diç que yá siete anhos que nun comiu, agora diç que me quier comer.
I diç assi:
— I anton la serpiente stá mui longe?
— Não, stá un pouco, mas yá stá ende alantre.
I diç assi:
— Bamos alhá caçador, sien ber nun crer!  Sien ber nun crer!
Ala, fúrun alhá la raposa i l caçador.  Chegórun alhá i diç-le assi la raposa:
— Ai serpiente, anton si quieres comer l caçador?
— Pos you yá siete anhos que nun comi, tengo que l comer.
I diç assi:
— I anton tu cumo stabas?  Cumo stubiste tanto tiempo eiqui?!
— You staba angasgada, nun podie salir i agora l caçador sacou-me.
I diç assi:
— I anton cumo stabas serpiente?  Cumo stabas?
— Pos anton alebantai la fraga... la peinha, un cachico que apuis yá bos digo you cumo staba.

Edição
3515

Assinaturas MDB